اشتباه‌ترین سوال توی زندگی پرسیدن از شکل انجام دادن کارهاست وقتی با انجام دادنشون می‌شه یه درک حداقلی ازشون پیدا کرد. چه‌جوری بنویسم؟ چه‌جوری حرف بزنم؟ چه‌جوری ارتباط بگیرم؟ چه‌جوری نترسم؟ چه‌جوری زندگی کنم؟ یعنی اگر مرحله به مرحله دستورالعمل هم بذارن جلوت تا موقعی که اون قوه‌ی لعنتی رو به فعل تبدیل نکنی هیچ‌وقت نمی‌فهمی چه‌جوری. بحثم هم کارهایی نیست که نیاز به وسیله و هزینه و شرایط خاص داره، کاری هم به اونایی که یه اختلال جدی دارن و عملاً نمی‌تونن به خاطر فوبیا یا هر چیز دیگه‌ای با یه مسئله مواجه بشن ندارم، در واقع و به طور کل با کسی کاری ندارم. صرفاً متوجه شدم با یه جواب حاضر و آماده قرار نیست چیزی رو یاد بگیرم. چون هیچ آشپزی با رسپی یه آشپز دیگه غذای مخصوص خودشو درست نمی‌کنه.