یه پلی لیست ذهنی هم دارم: انگولک نشدگان. به راحتی برم می‌گردونه به ۱۲، ۱۳ سالگی. نوجوانی خالص، بدون هیچ تصویر و حرف و خاطره‌ی اضافه‌ای.