صدای رد شدن ماشینا میاد هنوز. صدای زمین خیس. بوی هوای سرد دم صبح.
به تخم‌های قشنگم که این‌روزا داری چه کیر اضافه‌ای رو تو خودت جا میدی
یا داری با کارهای مفیدت کجای این جهانو پاره‌تر می‌کنی.
به تخم‌های قشنگم عزیز
ولی آدما همه‌شون همیشه در نهایت بهت ثابت می‌کنن که تو حق داری بی‌نهایت از خودت متنفر باشی و به کیرشون هم نیست که این نفرت داره جون بی‌ارزشتو می‌گیره.
